Lagere gemeentelijke investeringen zetten Vlaamse relance op losse schroeven

Voor een aantal investeringen rekent het Vlaamse relanceplan uitdrukkelijk op de inbreng van de gemeenten. Voor zijn fietspadenplan van 150 miljoen euro rekende Vlaams minister van Binnenlands Bestuur, Bart Somers, op een bijdrage van 300 miljoen van de gemeenten. Voor veilige schoolomgevingen wou hij 15 miljoen uittrekken. Maar hij vroeg de gemeenten daar 15 miljoen tegenover te stellen. Voor zijn klimaatactieplannen en met name voor de uitbouw van laadpalen was de beoogde inbreng 15 miljoen euro van de Vlaamse regering en daarnaast 15 miljoen euro van de gemeenten. Ook de stadsvernieuwingsprojecten waarvoor het Vlaamse herstelplan 20 miljoen euro extra uittrok, dreigen bij gebrek aan gemeentelijke inbreng in het gedrang te komen.

Voor andere investeringsprogramma’s is de Vlaamse overheid eveneens afhankelijk van de gemeentelijke investeringen. Denk ook aan de verdere uitbouw van de waterzuiveringsinfrastructuur en met name aan de verdere aanleg van rioleringen. De Europese Commissie rekent op een voldoende waterkwaliteit tegen 2027. Deze doelstelling wordt sowieso moeilijk haalbaar. Als de gemeenten de komende jaren investeringen in rioleringen uitstellen, wordt dit helemaal onmogelijk. Bovendien dreigen gemeenten voor ontoereikende rioleringsstelsels aansprakelijk te worden gesteld.

Bovendien wil de Vlaamse regering extra investeren in scholen en woonzorgcentra. Maar wat als lokale besturen van hun kant geen bijdrage leveren tot investeringen in hun gemeentelijke scholen? Wat als OCMW’s niet investeren in hun woonzorgcentra?

Ook de Vlaamse regering heeft heel wat extra kosten omwille van corona, onder meer omwille van de subsidies aan bedrijven die moesten sluiten of die hun omzet door corona gevoelig zagen dalen. Toch heeft zij besloten extra te investeren. Voor een belangrijk deel in bouwwerken. Want dit levert heel wat jobs op, helpt het leefmilieu te verbeteren en biedt een multiplicatoreffect voor heel wat andere economische activiteiten. De VCB dringt er bij de lokale besturen daarom op aan hetzelfde te doen. Zoniet zetten zij de economische relance in de postcoronaperiode op losse schroeven.

(bron: VCB)