Ideaal moment voor investeringen in infrastructuur

bron foto: Tijd

Er waren instortende Brusselse tunnels nodig om duidelijk te maken wat al langer een Belgisch pijnpunt is: onze gebrekkige infrastructuur. Met gemiddeld 2,2 procent van het bbp (bruto binnenlands product) liggen de Belgische overheidsinvesteringen al minstens twee decennia een vol procentpunt onder die van onze buurlanden (zie grafiek). De jongste jaren is de kloof iets kleiner geworden, maar dat komt vooral omdat de andere landen forser bezuinigd hebben.

Het zijn die net al te gemakkelijke bezuinigingen die België vanaf de jaren 80 met een investeringsachterstand hebben opgezadeld. ‘Bakstenen protesteren niet. Besparen op infrastructuur is kiezen voor de weg van de minste weerstand’, zegt Wim Moesen, professor emeritus overheidsfinanciën aan de KULeuven.

Terwijl onze lopende uitgaven voor de sociale zekerheid en de werking van de overheid almaar toenamen, werd gesnoeid in investeringsbudgetten. Met betonrot, verkeerschaos en uiteindelijk lagere productiviteit en groei tot gevolg.

Ook het Internationaal Monetair Fonds (IMF) wijst in zijn zopas verschenen landenrapport op de verslechterende transportinfrastructuur van ons land. Tot op zekere hooge is dat goed nieuws, want het IMF en instellingen als de OESO hameren er tegelijk op dat overheidsinvesteringen meer dan ooit de slabakkende wereldeconomie deugd kunnen doen. Dat geldt des te meer voor landen die hun infrastructuur verwaarloosd hebben.

‘Helaas gaat dit vaak in tegen de politieke logica, waar men net bespaart als het economisch slechter gaat en pas investeert en een oververhitting riskeert als het goed gaat’, reageert Peter Vanden Houte, hoofdeconoom van ING België. Wij vroegen daarom vier Belgische economen hoe zij het zouden aanpakken.

Vervolg artikel:

http://www.tijd.be/Je_moet_ziende_blind_zijn_om_nu_niet_te_investeren_in_infrastructuur